O artigo 73 do Real decreto 500/1990, do 20 de abril, polo que se desenvolve o capítulo primeiro do título sexto da Lei 39/1988, do 28 de decembro, reguladora das facendas locais, en materia de orzamentos define os anticipos de caixa fixa como “las provisiones de fondos de carácter no presupuestario y permanente que se realicen a pagadurías, cajas y habilitaciones para la atención inmediata y posterior aplicación al Presupuesto del año en que se realicen.” Trátase de fondos librados a xustificar para “las atenciones corrientes de carácter periódico o repetitivo, tales como dietas, gastos de locomoción, material de oficina no inventariable, conservación y otros de similares características.”
As provisións en concepto de anticipos de caixa fixa realízanse en base a unha resolución ditada polo alcalde, órgano competente neste concello para autorizar os pagos.